donderdag 7 september 2006

2006 deel 1: Ayrshire & Galloway

Rond een uur of half 2 vertrekken we vanuit Enkhuizen richting IJmuiden. Veel te vroeg, want we kunnen nog niet eens inchecken. Na de incheck drinken we nog relaxed een kopje koffie en eten onze kadetjes op.Dan mogen we aan boord, de zeeziektetabletjes kauwen we snel weg en we gaan de boot verkennen. Na het vertrek gaat de boot al snel op en neer. De zon breekt soms door de wolken door op de Noordzee, die zonnestralen over het water hebben altijd iets magisch.
Noordzee

We drinken nog een pint in de bar en liggen redelijk op tijd in bed. Sas ligt de hele nacht te woelen, luisterend naar de motoren en het schip dat zich door de golven beukt.

Na een woelige, schommelige nacht waar Aarjen compleet doorheen is geslapen, worden we wakker met uitzicht op een opgaande zon door het beregende raampje. Het schommelen gaat aan een stuk door. Eenmaal aan het ontbijt op de boot gaat het een stuk beter, Newcastle is al in zicht! Als we de havenmond van Newcastle invaren, trakteert de crew ons op een demonstratie 'reddingsboot te water laten'. Het gaat maar net goed als de boot blijft steken en de bemanning gevaarlijk schuin komt te hangen aan de zijkant van het schip. Uiteindelijk komt de boot toch in het water, en onder applaus van de mensen aan boord vaart de reddingscrew een paar rondjes om de boot.
Reddingsoefening

Newcastle

Newcastle

Dan is het tijd om van boord te gaan, de bus naar het station staat al klaar (het duurt alleen wel bijna een uur voordat deze ook daadwerkelijk gaat rijden). Eenmaal in Newcastle kopen we kaartjes voor de trein richting Prestwick. Langs de mooie oostkust van Noord-Engeland en Zuid-Schotland komen we in Edinburgh aan, waar we snel overstappen op de trein naar Glasgow. Hier hebben we weer even tijd om bij te dutten, echt veel moois is er langs dit stuk niet te zien, weten we uit eerdere jaren. In Glasgow wacht de laatste overstap naar Prestwick, en hebben we even tijd om onze magen te vullen met een Burger King menu op het station. Op Prestwick Airport halen we onze huurauto op en storten ons in de drukke vrijdagmiddagspits van Prestwick en Ayr. Dat valt nog niet mee voor Aarjen, zo ineens na een jaar geen auto gereden te hebben ook nog eens links te moeten rijden en meteen een rotondeproef van 6 rotondes in de spits achter elkaar. We schelden dan ook flink op elkaar, wat een heerlijk begin van onze vakantie. Als we ook nog eens verdwalen in Ayr en we een gemeenschappelijk iets hebben om onze frustratie op te uiten (de routeplanner die we alweer niet kunnen volgen), besluiten we maar om even uit te puffen op het strand. Daar weet iemand ons te vertellen waar we heen moeten rijden, en uiteindelijk vinden we 5 Arran Terrace, ons B&B voor de aankomende 2 nachten.
Strand in Ayr

 5 Arran Terrace is een leuk klein huisje, waar we een kamer hebben met uitzicht over het water van de Firth of Clyde en het eiland Arran. We dumpen de tassen in de kamer en na een verkwikkende douche besluiten we even door het stadje heen te lopen. We hebben vandaag 12 mile in de auto gereden, en dat is voor vandaag meer dan zat. Geen enkele kroeg in het centrum nodigt ons eigenlijk uit, we hebben wel eens gezelligere pubs gezien. Door het mooie weer hebben we eigenlijk ook helemaal geen zin om binnen te zitten, dus we wandelen lekker verder.
In de haven van Ayr

Deel van Ayr's oude stadsmuur

Wellington Square

River Doon

Via het strand lopen we richting de ruïne van Greenan Castle die we al van verre zien staan op de punt van een klif. De wandeling er naar toe blijkt iets langer dan we dachten, maar het is de moeite waard. Romantisch zien we de zon ondergaan achter Arran, en de lucht kleurt prachtig oranje.
Greenan Castle

Greenan Castle

Ayr, zicht naar Arran

Ayr, zicht naar Arran

Op de terugweg blijkt dat de boulevard is omgetoverd tot racebaan met luidruchtige trainingspakkenjeugd, niet de beste plek om te vertoeven als het donker wordt (later lezen we in de Ayrshire Post dat achter de boulevard een jongen op zijn hoofd is geslagen met een fles). We halen nog snel even iets te snacken bij een Italiaans winkeltje en liggen er vroeg in, het is een drukke dag geweest.

We staan vanochtend al vroeg op, het uitzicht uit onze kamer zegt dat het vandaag een mooie dag gaat worden. We krijgen een prima Schots ontbijtje voor onze neus, geserveerd door de oude, kromlopende eigenaar van het B&B.
Uitzicht uit onze kamer

Vandaag zijn we van plan om een flink eind te gaan karren met onze Vauxhall Corsa! Om 9 uur zitten we in de auto, zonder routeplanner want vandaag gaan we gewoon lekker met de kaart navigeren. Als eerste bestemming kiezen we Glen Trool.
Galloway Forest Park

Galloway Forest Park

Galloway Forest Park

We rijden over prachtige single track roads, en op deze zaterdagmorgen is het superstil op de weg. Was het in Ayr nog zonnig, meer inlands is de bewolking dikker en zo nu en dan piepen er weer zonnestralen door het wolkendek, ze vallen prachtig op het langszoevende landschap van het Galloway Forest Park.
Galloway Forest Park

Onze eerste stop is het Glen Trool Visitor Centre, waar een klaterende beek langsloopt. We kopen wat water en chocola voor de energie onderweg, en gaan richting de Bruce's Stone, een steen die herinnert aan de Battle of Trool. In deze tijd van het jaar stikt het bos van de paddestoelen, vooral heel veel kabouterpaddestoelen, rood met witte stippen. De auto parkeren we ergens halverwege, we zijn wel even toe aan een stukje wandelen. Eenmaal bij Bruce's Stone aangekomen hebben we prachtig uitzicht over Loch Trool. Hier gaat ook een pad The Merrick op, de hoogste berg van Zuid-Schotland. Omdat we vandaag nog een heel eind willen rijden, en het weer dreigend aandoet, laten we The Merrick (helaas) links liggen.
Water of Minnoch


Loch Trool

Bruce's Stone

Na deze kleine wandeling rijden we verder richting Newton Stuart over single track wegen, voorbij Newton Stuart pakken we de A75. Ondertussen verdwijnt de dikke bewolking die boven Loch Trool hangt, we komen duidelijk weer meer richting de kust. We zijn van plan om Glenluce Abbey te bezoeken, maar Sas komt erachter dat de portemonnee met het grote geld nog op de kamer ligt van het B&B, erg handig.. Aarjen heeft nog 2 pond bij zich, en gelukkig een pinpasje. In Glenluce gaan we op zoek naar een pinautomaat, maar alle automaten weigeren zijn Nederlandse pas. We hopen dan maar dat we bij Glenluce Abbey kunnen pinnen. Maar helaas.. De beheerder vraagt waar we vandaan komen, en als hij hoort dat we uit Nederland komen, zegt hij: "Ik kan jullie toch niet weigeren, helemaal vanuit Nederland en dan niet naar binnen kunnen hier, omdat je 3 pond te weinig bij je hebt ". We geven hem de 2 pond die we nog hebben, voor in het onderhoudspotje. Wat een gastvrijheid!
Glenluce Abbey

Glenluce Abbey

Glenluce Abbey

 Na een tijdje in de abdij te hebben doorgebracht, rijden we verder. We slaan Stranraer over, en rijden via de kustweg A77 weer richting het noorden. Vlak voor Girvan zetten we de auto even aan de kant op een parkeerplaats, de A77 heeft schitterende uitzichten richting zee, maar op een dag als vandaag is het er wel erg druk en kan je de auto niet even snel aan de kant zetten. Vanaf de parkeerplaats hebben we prachtig uitzicht op de kustlijn, en het vulkanische eilandje Ailsa Craig - heel toevallig ook Sas haar gamenaam op internet.
 
Langs de kust


Ailsa Craig

Bij Turnberry verlaten we de A77 en rijden verder over de A719 richting Maidens. Hier parkeren we, op aanraden van de B&B eigenaar in Ayr, de auto. We willen naar Culzean Castle, en volgens hem was de route over het strand, de klif, langs de zwanenvijver en door de tuinen de mooiste route richting het kasteel (wat wij overigens meer een groot landhuis vinden dan een kasteel). Gebouw-bezoekers zijn we niet echt, dus het binnengedeelte van Culzean Castle slaan we over. In het parkje naast de zwanenvijver is het erg druk, iedereen is er vandaag met kinderen op uit getrokken om van het mooie september-weer te genieten. Bij de Food Shop willen we wat te eten halen. Aarjen vraagt eerst even voor de zekerheid of hij met zijn pinpas kan betalen, aangezien we nog steeds geen geld bij ons hebben. Geen probleem, volgens de manager, maar zijn gezicht betrekt als het pinapparaat maar blijft piepen. Blijkbaar werkt onze pas niet. Weer geen probleem, de manager wenst ons een prettige dag en biedt ons de scones, frisdrank en chips op ons dienblad gratis aan als blijk van Echte Schotse Gastvrijheid. Een dikke pluim voor Culzean Castle!!
 
Kust bij Culzean Castle


Culzean Castle

Culzean Castle

Na het bezoek aan Culzean lopen we terug naar de auto. We rijden over de Electric Brae, een stuk weg waarbij je door een optische illusie het gevoel hebt naar beneden te gaan, terwijl je omhoog rijdt (of andersom). Blijkbaar is de Brae vandaag stuk, want wij merken er niets van.. Bij Dunure slaan we nog even af richting de kust, hier staat de ruïne van Dunure Castle.
Dunure Castle

Op de terugweg naar het B&B besluiten we nog de Tam O'Shanter Experience te bezoeken in Alloway, het dorp van de Schotse dichter Robert Burns. Helaas zijn we te laat en is het gesloten. Via de bordjes proberen we dan maar om naar de Brig O' Doon te lopen, de brug die een hoofdrol speelt in de ontknoping van het gedicht Tam O'Shanter. Maar het pad naar de brug is ook gesloten.. Met de auto rijden we er dan maar heen. In de pub naast de brug is een bruiloft bezig en we kunnen amper parkeren, en dat in combinatie met het uitrijpad van de rugbyclub waar constant auto's uitkomen, stapt Sas even snel uit voor een fotootje van de brug, waarna we dan na een drukke dag naar het B&B terugrijden.
Brig O'Doon

Op onze kamer genieten we van de zonsondergang.
Uitzicht uit onze kamer

Na een lekker warm bad gaan we nog even Ayr in om iets te eten. Bij de West Kirk, waar je heerlijk schijnt kunnen te eten, is het hartstikke druk. Op het terras buiten wordt duidelijk niet geserveerd. We lopen dus maar een stukje verder naar een Fish & Chips zaakje, waar we wat te eten halen. Buiten op straat eten we het op, onder het genot van langsrazend verkeer op de rotonde voor het pleintje. We lopen nog een rondje, maar de kroeg trekt ons niet echt hier. We gaan zitten op een bankje, met uitzicht op tennisvelden en St John's Tower. Het wordt dan wel redelijk vroeg donker, maar koud is het niet, dus heerlijk weer om nog even buiten te blijven zitten. We hebben er vandaag 140 mile opzitten, en om 10 uur liggen we allebei uitgeteld in bed. Er zijn veel mensen die alle dagen van hun vakantie deze afstanden rijden, maar wij houden het liever iets relaxter.
St. John's Tower




Geen opmerkingen:

Een reactie posten