zaterdag 28 augustus 2010

2010 deel 1. Calais & Normandie

Op de laatste zaterdagochtend van augustus 2010 vertrekken we richting de Kanaaleilanden. We trekken 4 dagen voor de reis uit richting Saint Malo in Frankrijk, waar de ferry vertrekt naar Jersey, het eerste Kanaaleiland wat we gaan bezoeken.
Onze eerste overnachtingsplek is Calais. Eenmaal daar is een hotel langs de kust snel gevonden. 's Middags en 's avonds lekker lui op het strand zitten turen naar de enorme hoeveelheid ferries richting Dover. Calais is nou niet echt de place-to-be, maar het strand maakt veel goed. Het staat werkelijk volgebouwd met houten strandhuisjes in alle soorten en formaten, en een paar overgebleven, verzakte bunkers.
Calais pier
Calais pier
Lekker turen naar de ferries naar Engeland
Avondschaduw op het strand
Calais strand

Calais strand

Kekke strandhuisjes

Calais strand

Zonsondergang op een verlaten strand



De dag erna rijden we door richting Caen. We nemen de kustroute en komen al snel langs Le cap Blanc-Nez,  met uitzicht op de Engelse krijtrotsen.
Uitzicht naar de witte krijtrotsen van Engeland

Glooiend uitzicht landinwaarts
Terwijl het weer begint te betrekken, komen we over Le Pont de Normandie - de welbekende brug die uitermate geschikt is voor mensen met hoogtevrees (met samengeknepen billetjes over de brug!). Foto's naar de zijkant geven toch niet dat echte oh shit!-gevoel, dus we maken er vanachter de voorruit maar iets arty-farty's van
Le Pont de Normandie

Le Pont de Normandie
 
Eenmaal in Caen aangekomen zijn we volledig in Frankrijk. Er is een markt met tonnen knoflook en uien en onze Thomas McThomas (de koosnaam die onze TomTom heeft overgehouden na de laatste Schotland-trip) houdt daar uiteraard geen rekening mee. Het vinden van de Informasjon Toeristiek is dan ook een behoorlijke uitdaging. Gelukkig is het nog vroeg in de middag en hebben we alle tijd. Aan het eind van de middag toch een schattig hotelletje gevonden met een HUGE kamer midden in het centrum! Aangezien we wel even genoeg hebben van al die drukte lopen we een klein rondje om Château de Caen en al snel daarna strijken we neer op een pleintje om crêpes te eten en de rest van de avond op het terras Australisch bier te drinken. Connaisseurs die we zijn!
Caen

Caen



Al vroeg worden we 's ochtends wakker van de TVR's die langsdendert, een soort elektrische bussen die op een tramrails rijden. Na een echt Frans ontbijt besluiten we om een rondje D-Day te doen vandaag. Langs alweer de kust rijden we door diverse dorpjes die allemaal hun eigen tank of overgebleven kanon als herdenkingsteken hebben staan.

Kazemat in Saint Aubin

Juno Beach Centre
De volgende stop is Batterie de Longues-sur-mer, een goed bewaarde batterij die aan de talloze gaten en schade aan het beton te zien goed is geraakt. Maar de kanonnen zijn - in diverse staten - nog wel allemaal te bezichtigen. 
Batterie de Longues-sur-mer

Batterie de Longues-sur-mer

Batterie de Longues-sur-mer
Batterie de Longues-sur-mer

Batterie de Longues-sur-mer

Batterie de Longues-sur-mer

We vervolgen onze weg richting Arromanches, waar de restanten van Mulberry Harbour te zien zijn, een door de geallieerde troepen kunstmatig aangelegde haven. Moeilijk voor te stellen dat langs deze prachtige kust zo hard is gevochten.

Kust bij Arromanches

Arromanches

Arromanches

Arromanches

Arromanches

Arromanches

Arromanches

Arromanches
Natuurlijk moet je er aan geloven - Normandy American Cemetery and Memorial. Na de redelijke rust van de slaperige dorpjes met een kleine herdenkingsplaquette voor een Schotse divisie aan een muur, een krans bij een Engels monument en de soberheid van het Canadese gedenkcentrum doet dit ons heel over the top aan. Voordat we het bezoekerscentrum binnen mogen, worden we uitgebreid gefouilleerd, tassen door de scanner etc. Het lijkt wel of we op een zwaar beveiligde vlucht mee moeten. Indrukwekkend zijn het centrum en de begraafplaats zeker wel, maar het is echt uber-Amerikaansheid.
Normandy American Cemetery and Memorial

Normandy American Cemetery and Memorial

Normandy American Cemetery and Memorial
 
Normandy American Cemetery and Memorial
Normandy American Cemetery and Memorial

Omaha Beach
Aan het eind van de middag rijden we door naar Saint-Malo. We volgen de verkeersborden die ons richting een interessant hotel leiden waar we 2 nachten boeken. Het ligt een paar minuten wandelen van de oude, ommuurde stad op een rundown industrieterrein. De enorm aardige eigenaars spreken 2 woorden Engels, wij 2 woorden Frans maar wat een schatten van mensen. Ook worden we begroet door een uit de kluiten gewassen Sint Bernhard, en in de bar/ontbijtruimte wordt de communicatie nog lastiger door een voliere vol schel schaterende vogeltjes. De geur van het hotel laat zich raden.. We besluiten om nog even rozig uit te zakken in de oude stad, waar we in een piepklein reggaekroegje terecht kwamen, met 4-persoonsterras. Aanrader!
Saint-Malo

Saint-Malo

Saint-Malo


Vandaag tijd voor een bezoekje aan de abdij van Mont Saint-Michel. Alhoewel het voor ons vroeg in de ochtend is, geen hoogseizoen en doordeweeks is, blijkt de parkeerplaats al aardig vol te staan. We willen eigenlijk niet weten hoe het hier in Juli is! Het is wel een schitterend eiland en abdij, het lijkt er wel een uit een computerspelletje (voor de WoW-kenners: wij vonden veel associaties met Scarlet Monastery). 
Mont Saint-Michel
 Voor ons ook een uitdaging, want we proberen altijd zo min mogelijk mensen op vakantie-foto's te zetten! Zie hieronder wel een geslaagd resultaat - alhoewel we er even op moesten wachten!
Mont Saint-Michel
 Ook hier speelt hoogtevrees mij weer parten, gelukkig is manlief nog zo stoer om even over het muurtje een foto naar beneden te schieten.
Mont Saint-Michel
Mont Saint-Michel

Mont Saint-Michel

Mont Saint-Michel

Mont Saint-Michel
's Middags hebben we een lekkere luie middag, gelukkig is Saint-Malo daar ook zeer geschikt voor! We lopen een rondje over de muur die om de oude stad ligt en smeren nog maar een keer de schoudertjes in met zonnebrand.

Saint-Malo

Saint-Malo

Saint-Malo

Saint-Malo
's Avonds komen we terecht in de meest bizarre kroeg die we ooit bezocht hebben, La Java. Een soort 19e eeuwse kermis-attractie op zijn best. Geen barkrukken, maar schommels en de hele kroeg is volgepakt met poppen, kitsch en absurde prenten. Betalen moet in Zorro's, maar euro's accepteren ze gelukkig ook. Ook de wc is op zijn minst opmerkelijk te bereiken: via een biechtstoel. Toffe kroeg, leuke afsluiter van onze tijd in France! Morgenochtend vroeg varen we naar Jersey.