maandag 11 juli 2005

2005 deel 1: Isle of Arran

Vroeg in de ochtend worden we weggebracht door Aarjens vader naar Schiphol. Dikke hagelstenen komen naar beneden en de snelweg is spekglad. Lekker begin van onze reis!
Na wat gehannes met de E-tickets en automatisch inboeken hebben we nog tijd om tamelijk relaxed een kopje koffie naar binnen te werken, en na anderhalf uur vliegen zijn we dan weer in Glasgow! Tas van de band pakken, naar de bus lopen en naar Glasgow Central, alsof we niet weg zijn geweest. Vanaf Glasgow Central nemen we de trein richting Ardrossan, waarvandaan de ferry vertrekt naar Arran. Het weer is heel anders dan in Nederland, hier schijnt de zon en de hele bootreis naar Arran hebben we heerlijk in t-shirt en zonnehempje voor op het dek in de zon gezeten. 
King of the world

Arran vanaf de boot

Eenmaal op Arran wandelen we naar het B&B, net zoals vorig jaar het GlenCloy Farm B&B, in een rustige glen achter Brodick. We nemen de sleutel van onze kamer in ontvangst, leggen de tassen op onze kamer en besluiten te gaan genieten van het mooie weer. Na een hamburger met frietjes en grote glazen Irn Bru op het terrasje van de Good Food Shop, naast een kalm kabbelend beekje, hebben we een paar uur lekker in de zon gezeten langs Brodick Bay. Met onze voeten in het koele water, genietend van het uitzicht op de top van Goatfell, de zeilboten en de aanmerende ferries.
yummm

Brodick Bay overpeinzingen

Afkoelen :)

We eten bij Stalkers, een van de lekkerste plaatsen om te eten in Brodick. Eenmaal terug in het B&B blijkt dat de bijenpopulatie van vorig jaar nog steeds aanwezig is, en ondanks dat eigenaar Neil heeft geprobeerd om alle gaten en kieren te dichten, zit onze kamer vol met bijen. Gewapend met grote bussen peurschuim en een spuitbus bijendoder gaat Neil de trap op; Caroline drinkt met ons importflesjes Heineken in de zitkamer, als troost tegen de overlast.
Neil komt later nog even bij ons zitten en verontschuldigt zich duizendmaal. We mogen weer terug naar onze kamer, maar omdat het nog zo mooi weer is deze avond, besluiten we nog een kleine wandeling te maken door Glen Cloy voordat we ons bedje opzoeken.

We lopen langs hetzelfde kalme kabbelende beekje dat langs de Good Food Shop stroomt. Onderweg komen we een local tegen, die ons vertelt dat de week ervoor het nu zo lieflijke beekje flink overstroomd is tijdens hevige regenbuien. De beek heeft dikke modderlagen in de naburige huizen achtergelaten. Zelfs het terras van de Good Food Shop, dat zo'n 2,5 meter boven de beek ligt, is tijdens de 'overstroming' helemaal ondergelopen. We hebben het dus flink getroffen met het weer, een weekje eerder en we hadden kunnen raften door Glen Cloy. Nu klauteren we wat over de drooggevallen stenen van Glen Cloy Burn, en worden vergezeld door duizenden midges die vieren dat we weer terug zijn in Schotland!

Glencloy


Glencloy, met B&B

Scottish Thistle




's Ochtends wacht ons weer het voortreffelijke verse ontbijt van Neil & Caroline. De ontbijtkamer is klein, zodat als je met z'n tweetjes overnacht in het B&B je 's ochtends met andere mensen aan 1 tafel zit, wel zo gezellig! We zijn allebei nog rood van de dag ervoor in de zon, en vandaag lijkt het weer een zonnige dag te worden!
Van te voren hebben we al een huurauto geboekt bij de garage in Brodick voor de aankomende 3 dagen, een Smart. Aarjen is even bang dat hij met zijn lengte er niet in past, maar het is een verrassend ruime auto! Superzuinig en ideaal om over Arran te rijden.
Onze bolide

Onze eerste bestemming zijn de Glenashdale Falls en de Giant's Graves. We parkeren onze auto in Whiting Bay en beginnen aan de klim omhoog. Eerst nog door een woonwijkje, later door het bos. Het stikt vandaag van de midges en we zijn erg blij dat we Mosi-Guard bij ons hebben. Op het pad door het bos is het in de schaduw lekker koel. Overal lopen kleine beekjes over het pad heen en klateren kleine watervalletjes door het bos. Halverwege de tocht komen langs de restanten van een oud fort, even later staan we bovenaan de Glenashdale Falls.
Op de top van Glenashdale Falls
We zien nog niet echt hoe hoog de waterval eigenlijk is, totdat we op het uitzichtplateau aan de andere kant staan.
Glenashdale Falls

Hierna lopen we het pad verder af, totdat we op een kruising uitkomen. Hier gaat een pad omhoog het bos in, naar de Giant's Graves. Het pad loopt over in een trap met zo'n 250 treden. Het is zweten in het warme weer. Bovenaan gekomen moeten we nog een stuk verder het bos inlopen. Vanaf hier heb je, tussen de bomen door, prachtige uitkijkjes richting Whiting Bay en de zee beneden. Op een open plek in het bos liggen de Giant's Graves, een soort hunebedden. Via de trap lopen we weer terug naar het pad en komen weer uit in Whiting Bay.
Giant's Graves

We rijden verder naar Kildonan. Hier eten we ons lunchpakket op, wat Caroline voor ons gemaakt had, op het strand. Het is lekker strandweer, we smeren ons nog maar eens in met zonnebrand en genieten van ons stukje prive-strand. Vanaf het strand hebben we aan de ene kant uitzicht op de met klimop overgroeide overblijfselen van een oud kasteel (Kildonan Castle)
Kildonan Castle

Aan de andere kant uitzicht op het platte eilandje Pladda. 
Pladda

Als we genoeg gezond hebben, rijden we naar Blackwaterfoot. Vanaf de golfbaan start een wandelpad richting de King's Cave. Het pad leidt over hoge kliffen van Drumadoon naar het kiezelstrand beneden. Hier staan veel stapeltjes met opgestapelde stenen. Wij bouwen er maar eentje bij! Langs de kust bevinden zich een rij met grotten, waarvan de grootste King's Cave is. Vanuit de grotten heb je een prima uitzicht richting het vasteland van Kintyre. Normaal is het hek voor deze grot gesloten, vandaag staat het open. Binnen in de grot staan oude inscripties van oude bezoekers (vikingen, picten, vroege christenen). Het is er lekker koel op zo'n warme dag. Het schijnt zelfs dat deze grot een heel stuk doorloopt onder Arran, misschien wel naar de andere kant van het eiland.
Cliffs of Drumadoon

King's Cave

Inscripties in de grot

Sas op onderzoek

Kiezeltuin


Als we over de verharde weg teruglopen naar Blackwaterfoot, volgt een kudde koeien ons vol interesse.
Nieuwsgierige koeien

We rijden terug naar Brodick, onderweg eten we in Lamlash. We drinken nog wat in de pub nextdoor (cola voor Aarjen, hij moet nog rijden), en vervolgen onze tocht naar Brodick. Na een rondleiding door de tuin van Caroline (die de kippen gaat voeren, we mogen ons eigen ei uitzoeken voor het ontbijt van de dag erna) zijn we best moe van deze wandel- en 'zon'dag, dus we liggen lekker lui op bed Billy Connolly video's te kijken (Neil heeft namelijk een grote collectie videobanden, en elke kamer is voorzien van videorecorder), totdat we heerlijk verbrand in slaap vielen.


Vandaag zouden we de noordkant van Arran gaan bezoeken. We krijgen na het ontbijt (met ons uitgezochte ei van de avond ervoor!) weer een lunchpakket mee van Caroline. Allereerst rijden we via de oostkust naar de picknickplaats in Sannox waar vorig jaar Aarjens fiets kapot is gegaan. Op de picknickplaats begint een pad, dat langs de kust naar de Fallen Rocks leidt. De Fallen Rocks blijken niets meer te zijn dan een paar losgekomen rotsblokken van de heuvels langs de kust. We lopen weer terug en scheuren snel verder in de Smart richting Lochranza. Hier bezoeken we de enige whisky distillery van het eiland.
Arran Distillery

Het is een kleine distillery, en een typische man leidt onze groep rond. Na een introfilmpje over de geschiedenis van de illegale stokerij op het eiland volgt de tour door de distillery, waar we geen foto's mogen maken. Natuurlijk is het hierna weer whisky proeven, we maakten iemand heel blij met onze 2 glaasjes. Daarna bezoeken we Lochranza Castle. Dit kasteel is grotendeels nog intact. Er zijn werkzaamheden bezig om het kasteel te renoveren, waardoor 2 kanten van het kasteel in grote groene steigerdoeken gehuld zijn. Het kasteel zelf is leuk, je kan via trappetjes verschillende 'kamers' in, en je opgesloten voelen in de pikdonkere gevangeniskamer.
Lochranza Castle

Lochranza Castle

Even na Lochranza ligt het dorpje Catacol. Er staat een rij met 12 identieke huisjes, de Twelve Apostles. Deze huizen zijn gebouwd voor boeren die in een gebied in het binnenland leefden, dat gereserveerd werd voor herten. Om ze een andere inkomstenbron te geven, werden de huisjes gebouwd aan het water, zodat ze konden vissen. Het bovenraam is bij elk huisje anders, zodat de vissersvrouwen hun mannen konden 'roepen' door een kaars voor het raam te zetten. 
Twelve Apostles
Twelve Apostles

Catacol beach
We rijden door over de kustweg en hebben onderweg prachtig uitzicht op Kintyre.
Uitzicht op Kintyre
We rijden verder naar Machrie Moor, waar steencirkels, staande stenen en overblijfselen van huizen uit de prehistorie staan. Vanaf de weg is het een kleine wandeling door een veld met schapen, waarna je al snel de eerste steencirkels ziet. Onderweg naar de echte staande stenen komen we langs een vervallen boerderij. Een typisch gevalletje voor Eigen Huis & Tuin, vinden we, voor de klusser met twee rechterhanden.
Voor de handige klusser

Uiteindelijk komen we over de verende turfgrond uit bij de staande stenen. Het is hier doodstil, en tussen alle stenen voelt het wel indrukwekkend zo. Dit is een van de best bewaarde plekken om steencirkels te zien, zonder hekken en dure entreeprijzen. 
Machrie Moor

Machrie Moor

Machrie Moor

Machrie Moor

Machrie Moor

Als we terugrijden naar Brodick over de zuidkant van het eiland, waardoor we vandaag een heel rondje Arran gereden hebben met onze Smart, zien we dat de benzinemeter nog steeds aangeeft dat we een volle tank hebben. Als dat maar klopt, want we hebben al heel wat gereden!
Eenmaal in Brodick eten we in het Ormidale Hotel. Hierna zijn we naar Merkland Point gereden, vlakbij Brodick Castle, hier moeten vaak zeehonden te zien zijn. Op de stenen langs de kust worden we opgevreten door de midges. Maar eindelijk zien we de veelbeloofde zeehonden, die vrolijk op de stenen liggen en soms een duik nemen in het water. Op de achtergrond zien we de lampen van Brodick aangaan. Als het donker wordt, rijden we terug naar het B&B. 
Zeehonden in Brodick Bay




Het is slecht weer als we wakker worden. De regen klettert tegen het raam en het liefst draaien we ons nog even om, maar het verse ontbijt van Caroline wacht. Ze moet zelf ook zo weer werken, dus hier komt stipt om 8 uur het ontbijt op tafel. Na het ontbijt klaart het gelukkig wat op en rijden we naar Brodick Castle. Omdat we beide geen kasteel/landhuis-bezoekers zijn, hebben we alleen het Visitor's Centre en de kleine kruidentuin bezocht. Hierna lopen we de bewegwijzerde wandeling door het Country Park, wat achter het kasteel ligt. Allereerst komen we door een weiland, waar Hooglanders aan het grazen zijn.
Highland Coo

We kunnen kiezen op een kruising: naar de top van Goatfell, of verder door het park. Aangezien de top van Goatfell in een dikke laag wolken verscholen is, is de keus makkelijk. Even later lopen we het bos in, langs klaterende beekjes en watervallen. Grote rhododenderons groeien langs de beekjes, en fuchsiaplanten groeiden over het pad heen. Het lijkt wel een set uit een tuinprogramma, maar dan in het wild. 
Brodick Country Park

Brodick Country Park

Brodick Country Park

Af en toe zijn er leuke doorkijkjes richting Brodick te zien.
Brodick Country Park

Als we weer uitkomen bij de parkeerplaats van het kasteel, eten we scones met jam in het bezoekerscentrum en stappen we weer in de auto. De toppen van de bergen blijven vandaag in de wolken hangen. Bij Glen Sannox parkeren we de auto langs de weg en wandelen een eind de glen in, langs een klaterende Sannox Burn. Dit is wel een van de mooiste gebieden van het eiland, alhoewel heel Arran de moeite waard is. We maken wat foto's en lopen weer terug, de regen maakt het pad langs de beek er niet beter op.
Glen Sannox

Glen Sannox

In Lochranza krijgen we een raar idee: laten we gaan golfen. Op de baan in Lochranza zijn we welkom, zelfs al hebben we totaal geen golfervaring (midgetgolfen telt uiteraard niet mee). De eigenaar is niet aanwezig, er is niemand aan het spelen en de vrouw in de golfshop vindt alles wel best. We huren 8 balletjes voor 6 pond en krijgen de leen-clubs en toegang op de baan voor niets. Het is moeilijker dan we denken, want na 3 uur golfen waren we nog niet eens halverwege en houden we het maar voor gezien. We hebben wel veel lol gehad, en Aarjen is vaker aan het vissen geweest om het balletje uit de beek te halen dan dat hij golfde.
Golfen.. of vissen?

We zien vandaag langs de golfbaan nog meer wildlife: herten! 

Langs de noordkant van het eiland, die we gister ook gereden hebben, zoeven we verder in onze Smart.
Bij Machrie nemen we de String Road, een weg die redelijk dwars over het eiland loopt. Het gaat steil omhoog en naar beneden, en op een gegeven moment zitten we midden in de wolken. Overal komen watervallen uit de bergen stromen. 
Uitzicht vanaf de String Road

Als we terugkomen in Brodick leverden we de Smart weer in bij de garage. We hebben voor slechts 15 pond aan benzine 3 dagen lang het eiland rond gereden. Lekker, zo'n zuinig karretje! We gaan Brodick in om te eten bij het Ormidale Hotel. Als we langs de hoofdweg lopen, verschijnt een regenboog.
Brodick

Na het eten drinken we nog wat aan de bar, waar we vergezeld worden door een maffe medewerker van de Arran Ale Brewery en een jofele vrachtwagenchauffeur uit Nottingham. We 'genieten' van de karaoke-avond die wordt georganiseerd in de hotelpub. Onze laatste avond op Arran wordt best laat, en het is dan ook pikkedonker als we na sluitingstijd over het kiezelpad door Glen Cloy teruglopen naar het B&B.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten