12 juni 2013. Church Minshull - Nantwich (13,6 km ; 2 sluizen)
Na het ontbijtje uit de voortreffelijke oven en grill, en de dagelijkse douchebeurt zittend in de badkuip, gaan we weer op pad. Missie 1 is Aqueduct Marina bereiken zonder flauw te vallen van de steeds sterker wordende spruitjesgeur aan boord. Want helaas, de wc begint met de dag meer te stinken. Na telefonisch contact met Anglo Welsh blijkt dat een pump-out van onze sanitaire tank nu al nodig is. Gelukkig is het maar een ruim half uurtje varen naar de jachthaven, lekker in het ochtendzonnetje.
 |
| Shropshire Union Canal, zicht op het dorpje Church Minshull |
 |
| Shropshire Union Canal, Eardwick Bridge no. 12 |
 |
| Kanaalkade gerepareerd met zandzakken.. |
We varen rond 9 uur de jachthaven in, en worden al snel geholpen door het personeel aldaar. Binnen een half uurtje is de tank uitgepompt, schoongespoeld en bijgevuld met 'blue', een chemisch goedje wat de ranzige lucht een paar dagen tegengaat. Na een mooie stuurmanoeuvre van Aarjen (het is nogal krap in zo'n jachthaven) varen we met een schoon toilet verder richting Barbridge Juntion. We hebben slechts 2 sluizen voor de boeg op dit stukje. Een dagje relaxen is het, na de 17 sluizen van gister.
 |
| Shropshire Union Canal, erg groen! |
 |
| Minshull Lock no. 2. Heb je vakantie, sta je nog in de file (voor de sluis) |
 |
| Stippy Stappy, schattig klein narrowboatje |
 |
| Shropshire Union Canal, Venetia Marina |
 |
| Barbridge Juntion |
Bij Barbridge Junction slaan we linksaf, het hoofdkanaal op van het Shropshire Union Canal. Volgens veel narrowboaters is dit een van de mooiste kanalen die Engeland rijk is. Vlak na de afslag tappen we de watertank weer vol, zodat we weer enkele dagen vooruit kunnen. Dan varen we verder tot Hurleston Junction, waar het kanaal vertakt naar het Llangollen Canal, waar we vorig jaar onze narrowboat-ontmaagding gehad hebben.
Wij leggen de boot aan en maken al snel kennis met onze achterbuurman, en de Shroppie Shelf - een dikke betonnen rand onder water waardoor de boot niet lekker tegen de kant kan liggen.
We lunchen aan boord met pork pies uit eigen oven, strekken nog even de benen langs het kanaal en vervolgen dan onze trip richting Birmingham.
 |
| Hurleston Junction |
 |
| Hurleston Junction |
Al snel komen we erachter dat er niets aan gelogen is dat veel narrowboaters dit het mooiste kanaal van Engeland vinden: het is er stikdruk! Ons plan om aan te meren voor de nacht in Nantwich lijkt niet door te gaan, omdat er om 3 uur 's middags al geen plekje meer te vinden is. We varen maar rustig verder, en gelukkig vinden we vlak na Nantwich Aqueduct nog precies 1 plekje waar onze boot tussen past. Na een praatje met een boater even verderop blijkt dat de ervaren rotten hier 's ochtends al vroeg op pad gaan, om om 12 uur aan te meren op de zogenaamde honey spots - de meest geliefde plekjes om de boot aan te leggen. Het kan na 3en soms bijna onmogelijk zijn om nog ergens aan te leggen..We zijn gewaarschuwd.
 |
| Nantwich Aqueduct |
Omdat de kastjes alweer behoorlijk leeg beginnen te raken aan boord, lopen we Nantwich in op zoek naar de Morrisons, die op een kwartiertje wandelen ligt. Nantwich is een oud zoutstadje, met leuke vakwerkhuisjes. Bij de Morrisons slaan we goed in, de komende dagen hebben we weer genoeg aan boord, voor het geval we in de middle of nowhere moeten aanleggen voor de nacht.
Onderweg terug naar de boot komen we langs een pub, genaamd The White Horse. Ze adverteren met "good food and great tunes". Ach, even een pint na het boodschappen doen kan geen kwaad, zeker niet omdat het niet het mooiste weer is. Binnen is het een leuke alternatieve Engelse pub, met zeker goede muziek. Omdat onze boodschappen toch wel een koelkast nodig hebben, brengen we deze naar de boot en lopen weer terug naar The White Horse om een hapje te eten. Echt niets aan gelogen: "good food and great tunes"! Later op de avond aan de bar maken we kennis met de dorpsgek, chili vodka, een barman die gek is op Amsterdam (en alles wat er bij hoort), en een stel leuke locals. Als we ooit naar Engeland moeten verhuizen, dan naar Nantwich :) Gelukkig hebben we de zaklantaarns mee om 's avonds onze boot terug te vinden langs een donker jaagpad..
 |
| Nantwich |
 |
| Nantwich |
13 juni 2013. Nantwich - Audlem (9,1 km ; 3 sluizen)
Een beetje katerig worden we wakker van de boten die al voorbijvaren. De boater van gister loog niet, mensen zijn echt om 7 uur 's ochtends al aan het varen hier. Of dat nou nog zo relaxed is? Wij doen vandaag in ieder geval lekker rustig aan, de keukenkastjes zijn gevuld en we zien wel waar we aan kunnen leggen vanavond. Na een stevig ontbijt varen we de dreigende donkere luchten tegemoet.
 |
| Shropshire Union Canal, bij Nantwich |
 |
| Shropshire Union Canal, Nantwich Railway Bridge no. 89A |
 |
| Shropshire Union Canal, bij Nantwich |
Gister in de pub, toen we de barman vertelden dat we naar Hack Green zouden gaan, deed hij een beetje lacherig. Een echte tourist trap, volgens hem. Bij Hack Green staat een oude overheidsbunker, die gebouwd is tijdens de koude oorlog. De destijds geheime bunker was bedoeld als schuilbunker voor belangrijke personen en bestuurders bij een eventuele nucleaire aanval op Engeland. Tegenwoordig is het geen geheim meer - er staan zelfs bordjes langs het kanaal - en is de bunker nu een museum. Een leuke afwisseling van onze bunker-avonturen op de Kanaaleilanden, die allemaal om de Tweede Wereldoorlog draaiden. Dit is iets moderner dus, en alles onder het motto van: wat als de bom wel gevallen was.
Wij vinden het zeker geen tourist trap, maar juist heel interessant. Al is het maar om de fantastische tijdreis die je maakt in de controle- en communicatieruimtes met ouderwetse apparatuur. Ook staan er veel ontmantelde kernwapens, de grootste collectie ter wereld schijnt. Als alle kernwapens geladen zouden zijn, zou Hack Green de 7e op de lijst zijn van kernwapen-grootmachten ter wereld.
 |
| De World of Warcraft Quest koe (?) bij Hack Green |
 |
| Snelle eekhoorn bij Hack Green |
 |
| Hack Green Secret Nuclear Bunker |
 |
| Hack Green Secret Nuclear Bunker |
 |
| Hack Green Secret Nuclear Bunker |
 |
| Hack Green Secret Nuclear Bunker |
Na het bezoek lopen we terug naar de boot. Het regent redelijk hard, en we zijn de paraplu's vergeten, Stom! Het is welgeteld 500 meter lopen van de bunker naar de boot, maar het begint zo te hozen dat we na 5 meter al doorweekt zijn tot op de onderbroek.. Op het kanaal komt, enthousiast zwaaiend, de Goosemoore weer voorbij. Op de boot doen we eerst maar de gordijntjes dicht, pellen we de natte kleding uit, droge kleren aan en even doorwarmen tijdens de lunch. We wachten een uurtje, trekken ons regenpak aan en vervolgen de reis. De locks bij Hack Green doen we in de stromende regen, ook dat hoort bij narrowboaten. Gelukkig blijven de mensen vrolijk en aardig.
Vlak voor Audlem, we zijn net de eerste sluis door, zien we een mooi plekje om aan te leggen. Het is nog niet zo laat, maar met het oog op dat we nu nog 14 sluizen achter elkaar krijgen, het niet echt briljant weer is, en we niet zeker weten of we halverwege nog wel een plekje kunnen vinden om aan te leggen, besluiten we de boot aan de kant te gooien voor vandaag.
We wandelen richting het dorpje en drinken een pint in The Shroppie Fly - een must als je hier met de boot langskomt. Naast de pub staat een Audlem Mill, een tot winkel omgebouwde molen. Beneden leuke souvenirs, op de eerste verdieping een hemel op aarde voor de handwerkende medemens. Helemaal vol met borduur- en handwerkpakketten. Wow! Uiteindelijk lopen we de winkel uit met een boek om zelf snaarinstrumenten te maken (voor Aarjen) en een Four Counties Ring borduurpakket (voor Sas).
 |
| Audlem Lock no. 14, onze boot in de verte aangelegd. |
 |
| The Shroppie Fly, Audlem |
 |
| Audlem Mill |
 |
| Kattenluikje van Audlem Mill :) |
's Avonds eten we aan boord, lekker knus met de tikkende regen op het dak. Vaste prik deze vakantie is na het eten Father Brown kijken, een lekker kneuterige Engelse serie over een dominee die moorden en misdaad helpt oplossen in zijn dorpje. Prachtig gespeeld door Mark Williams (suit you sir!). Er zijn slechts 10 afleveringen gemaakt, en de BBC zend ze precies uit tijdens onze vakantie.
14 juni 2013. Audlem - Market Drayton (10,2 km ; 19 sluizen)
Vandaag staan er weer een hele rij sluizen op het program: de Audlem Locks (nog 14 te gaan, gister zijn we de eerste al gepasseerd) en Adderley Locks (5 stuks). Vandaag wederom met regenpak aan, het wisselt van regen tot zon vandaag.
We waren er al voor gewaarschuwd: de wash die van de overlopen van de sluizen komt kan op het Shropshire Union Canal behoorlijk sterk zijn. En daar is niets van gelogen, zeker niet na de zware regenval van afgelopen dagen. Al bij de tweede sluis van vandaag wordt de narrowboat door de kracht van het water onbestuurbaar en genadeloos de kant ingesmeten. Ach ja, narrowboating is nou eenmaal een full contact sport ;)
 |
| Vlak voor Audlem Lock 12, sterke wash |
We varen achter een boot aan met 6 mensen aan boord die waarschijnlijk alle 6 geen idee hebben hoe ze samen kunnen werken bij de sluizen - terwijl tijdens een praatje blijkt dat dit niet hun eerste narrowboat-trip is. Vooral bij een rij van sluizen zoals hier is het fijn om meer personeel te hebben, maar ze staan met z'n allen te kijken hoe 1 persoon al het werk doet. Niemand denk er kennelijk bij na om even aan de andere kant alvast de sluisgaten open te draaien, of alvast de volgende sluis klaar te zetten.. Het is zo erg dat wij, met een team van 2 mensen, ze makkelijk kunnen bijhouden.
Als er een tegenligger nadert, duwen ze zelfs de sluisdeuren voor zijn neus dicht. Vanuit de verte hoor ik de tegenliggers tegen ze tekeergaan. Meneer en Mevrouw tegenligger zijn een schattig, maar heel grumpy stel, die, zo later blijkt, na hun pensioen alles hebben verkocht en fulltime op een narrowboat leven. Als hun boot aan komt varen duw ik de sluisdeuren voor ze open. Op de toon waarop mevrouw tegen meneer praat, hoor je dat er onder het gehakketak zeker wel van elkaar gehouden wordt. Meneer lucht nog even zijn hart over de actie van onze voorgangers, en prijst onze kanaaletiquette. Als dank helpt hij zelfs mee als wij door de sluis heen moeten, terwijl zijn vrouw verderop tegen hem staat te schreeuwen dat 'ie op moet schieten.
 |
| Shropshire Union Canal - Audlem Lock flight |
 |
| Shropshire Union Canal - Audlem Lock flight |
De sluizen op het Shropshire Union Canal zijn redelijk goed onderhouden, zijn niet zo diep zijn als sluizen op bijv. het Trent & Mersey Canal. Gemiddeld is het verval per sluis hier 2 meter, tegen soms wel 4 meter elders. Daardoor konden er geen bruggetjes gebouwd worden en moet je via de sluisdeur naar de andere kant lopen. Dat betekent een hoop omlopen als je in je eentje aan de kant staat te werken.
 |
| Audlem Locks - etiquette: trek de deur achter je dicht. |
 |
| Milepost - nog 32 miles te gaan voor we af moeten slaan. |
In totaal zijn we 30 meter omhoog gegaan, en bij de laatste sluis van Audlem staat een wel heel uitnodigend stalletje met huigemaakte walnotencake en (heel leuk!) een compleet scone-pakket, met jam en clotted cream. Een goede plek want bij elke sluis moet je toch wachten, en sluizen maken hongerig. Dus ook wij zwichten voor de scones. Even later leggen we aan voor een goede cream tea, lekker doorwarmen na een vochtig ochtendje.
 |
| Bij Audlem Bottom Lock - een stalletje met lekkers |
Na een klein stukje varen komen de volgende sluizen alweer in beeld. Adderley Locks zijn 5 sluizen achter elkaar. De zon piept tussen de wolken vandaag, dus regenpak en trui kunnen weer uit.
We hebben nu al zoveel sluizen gehad deze vakantie dat het bijna routine wordt.
Controleren of alle paddles (schuiven) dicht zijn, eventueel eerst de paddles opendraaien om het water op de goede hoogte te krijgen, deuren open, boot erin en ondertussen paddles weer dichtdraaien, deuren dicht, grond paddle opendraaien, deur paddle opendraaien, deuren open, paddles naar beneden draaien als de boot de sluis uit vaart, deuren weer dicht. Als ik het zo opschrijf lijkt het heel wat, maar na bijna 70 sluizen in een week gaat het bijna op de automatische piloot. Alle paddles van de sluizen langs onze route moeten met de hand worden opengedraaid met een windlass (windas in het Nederlands), dus het is ook nog eens een goede workout.
 |
| Shropshire Union Canal - bij Adderley |
 |
| Shropshire Union Canal - Adderley Locks |
 |
| Adderley Locks - zowel ground paddle als gate paddle open, met de windlass op de balk |
 |
| Shropshire Union Canal - Betton Coppice Bridge no. 67 |
Na Adderley Locks is het nog een klein uurtje varen naar Markey Drayton. Het loopt al een het eind van de middag en met de drukte op het kanaal hopen we dat we nog een plekje kunnen bemachtigen. Vlak na Market Drayton beginnen de echt smalle stukken van het kanaal waar overnachten niet mogelijk is, dus we duimen maar voor een gaatje voor onze bescheiden 14,6 meter boot. Gelukkig is er precies nog 1 plekje over. Als een volleerd kapitein weet Aarjen de boot er tussen te manoeuvreren - wel niet volgens het boekje misschien, maar zonder al te veel werk en zonder te botsen. Op de kant staat een man commentaar te leveren op onze creatieve aanlegmethode, maar ach, de beste stuurlui staan aan wal denken we maar. Wij hebben in ieder geval een plekje!
 |
| Onze Swallow, hutjemutje aangelegd bij Market Drayton |
We koken aan boord vanavond, strekken nog even de benen met een kwartiertje heen- en-weer wandelen over het jaagpad om de vuilniszakken weg te brengen en houden het voor vandaag voor gezien.
 |
| Shropshire Union Canal - Berisford Road Aqueduct |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten