vrijdag 15 september 2006

2006 deel 4: Glasgow

We hebben echt een tof hotel, met een vers ontbijt (en dat voor een stadshotel, petje af). Helemaal uitgeslapen en met een volle buik verlaten we 's ochtends het hotel, met als eerste bestemming de Botanic Gardens. Dit is een soort kassencomplex, vol exotische planten, met als hoofdkas Kibble Palace. Kibble Palace is op moment van bezoek dicht vanwege een renovatie. Helaas is het ook nog te vroeg om de rest van de kassen te bekijken, de deuren zijn op slot. We lopen dus maar een rondje om het complex heen door de kruidentuin, en gaan richting Glasgow University.
Botanic Gardens, Glasgow
Glasgow University bestaat uit verschillende gebouwen, waar ook wat musea gevestigd zijn. We besluiten het Zoology Museum met een bezoek te vereren. Het is best raar om een gebouw in te lopen waar in de laboratoria gewoon les gegeven wordt, we zien pipetterende studenten terwijl Sas net zo blij is dat ze even geen pipetten hoeft te zien. Het Zoology Museum is klein opgezet, maar niet minder informatief. Zeker een aanrader voor de biologie-liefhebber! 
Hunterian Museum, Zoology dept.

We dolen nog even rond op het universiteitsterrein, heerlijk in de zon, vanaf een bankje kijken we uit op het Kelvingrove Museum.
Onder de universiteit

Universiteitstoren

Kelvingrove Park & Museum
Vlakbij de Universiteit ligt het Museum of Transport, een van de populairste musea van de UK als het gaat om transportmiddelen. Op de eerste verdieping is een ongelooflijk grote tentoonstelling van scheepsmodellen en (motor)fietsen, terwijl op de begane grond oude trams, bussen, locomotieven, auto's en de befaamde Glasgow Underground bezichtigd kunnen worden. Vooral die laatste is erg leuk, ingericht als een oud metrostation verwacht je dat de rijtuigen elk moment weg kunnen rijden. Ook de oude trams en bussen zijn zeker de moeite waard. Honger krijgen wij er in ieder geval wel van, we gaan lekker een hapje eten in het restaurant van het museum.
Museum of Transport

De collectie trams
 Buiten is het weer nog steeds zonnig, reden genoeg om niet te lang binnen te blijven.
River Kelvin & Universiteitstoren

We lopen richting de Clyde, onderweg komen we langs The Tall Ship at Glasgow Harbour, die we 2 jaar geleden bezocht hebben. Via de zuidkant van de Clyde lopen we verder, het is duidelijk dat hier goed wordt geinvesteerd in dure gebouwen. Zag het hier in 2003 nog uit als een grote achterstandsbuurt, nu staan er luxe kantoortorens en apartementen. Natuurlijk wordt de historie hier niet vergeten, de Finnieston Crane die in 1990 in onbruik raakte staat nog steeds langs de rivier als een levensgroot monument.
Tall Ship at Glasgow Harbour

Finnieston Crane
Na een flinke wandeling waar we een beetje verdwaald raken in alle nieuwbouw aan de zuidkant van de Clyde komen we uit bij een restaurant/pub waar we maar wat gaan drinken. Gelukkig vinden we snel daarna de weg weer richting het centrum. Alsof we nog niet genoeg gemuseumd hebben vandaag, gaan we ook nog The Lighthouse bezoeken. Dit is het oude kantoorgebouw van de krant Glasgow Herald, en na een grondige renovatie in gebruik als Schotland's eerste nationale centrum voor architectuur, met een sterke nadruk op de ontwerper van het gebouw: Charles Rennie Mackintosh. Helemaal bovenin, na het beklimmen van een adrenaline-opwekkende trap, is een prachtig uitzichtpunt waar vanaf je de hele stad kan overzien. Echt te gek op een heldere dag als deze!
Trap in The Lighthouse

Uitzicht over Glasgow vanaf The Lighthouse
Uitzicht over Glasgow vanaf The Lighthouse
's Avonds eten we bij bij een pizzeria in West End en maken ons op voor een avondje stappen. In Nice n' Sleazy hebben we afgesproken met Fergus en Paul, lekker hangen met een paar pints. Later nemen we afscheid van Paul die de ochtend erna weer moet werken in het Science Centre, Fergus heeft kaartjes geregeld voor een nieuwe club aan de overkant van de straat. Met het begin van het studentenjaar springen ook de nieuwe clubs en bars weer uit de grond, en vanavond is het one-pound-a-drink night, en dat laten we ons niet twee keer zeggen natuurlijk. Met de muziek is het iets slechter gesteld, op de 3 vloeren worden afwisselend Michael Jackson, de nieuwste indie-hits en 70's muziek door elkaar gedraaid. Misschien een tip om per vloer een thema in te stellen qua muziek? Maargoed, we hebben een prima avond en nemen 's nachts een taxi voor 4 pond terug naar ons hotel.

Vandaag gaan we heerlijk relaxen, wat al begint met een gat in de dag slapen. We hebben afgesproken met Jack om te brunchen bij Tchai-Ovna, een hippie-achtig theehuis met louter veganistisch goedgekeurde hapjes. Voor een buitenstaander is Tchai-Ovna bijna niet te vinden, het ligt namelijk om de hoek in een achteraf-straatje waar ook een propvolle tweedehands boekwinkel staat (leuk om even doorheen te neuzen, er is totaal geen volgorde in de boeken te vinden, maar dat maakt het juist zo leuk om rare gekke boeken te vinden tussen de grote stoffige stapels). De rooktuin van Tchai Ovna ligt langs de rivier Kelvin, en dit is de plek om een waterpijp te roken. Maar wij gaan gewoon voor de thee met hapjes, nouja, thee.. Aarjen vind 'thee' een ruim begrip, de vulling van zijn potje lijkt meer op gekookt water met wat waterplanten. De hapjes smaken trouwens wel uitstekend!
 
Tchai-Ovna

Met Jack maken we nog een slenterwandeling door West End, waarbij we een fenomeen tegenkomen waarvan we gisteravond al hebben gehoord: The Shoe Mystery in Otago Lane! Er hangt een telefoonlijn vol met schoenen. Waarschijnlijk een soort van Urban Art, het ziet er wel ok uit! Voorderest vergeten we het fototoestel een beetje vandaag..
's Avonds gaan we richting het centrum, waar we eerst nog wat snacken voordat we naar The Barfly gaan. In de kelder spelen wat bandjes, op de bovenverdieping maken de elektrojongens van To My Boy er een oorverdovende avond van.
Otago Lane



We slapen vandaag wederom lekker uit, maar we halen nog wel op het nippertje het ontbijt in het hotel. Aan deze kant van het hotel hebben we geen enkele last van het verkeer op Great Western Road, we slapen aan de achterkant van het hotel dat uitkijkt op de parkeerplaats en de achtertuin van de buren.
Groen uitzicht uit de hotelkamer
Na het eten stappen we het regenachtige Glasgow in, met als bestemming de Botanic Gardens, die nu wel open zijn. Leuk om rare planten te zien, vooral de vleesetende planten zijn tof.

Via de straatjes van West End, het universiteitsterrein en Kelvingrove Park lopen we richting het Kelvingrove Museum. Wat we nog steeds een enorm pluspunt aan Glasgow vinden is het Kelvingrove Park, zelfs nu het een beetje druilerig weer is, is het een geweldig park om lekker doorheen te slenteren. Vanaf een brug over de rivier Kelvin heb je mooi uitzicht op de torens van het museum en de groene oevers. De brug zelf is rijkelijk versierd met grote standbeelden.  
Poortgebouw van de universiteit

Kelvin Bridge detail

Kelvingrove Museum ingang

Return to Sender
 
River Kelvin & Kelvingrove Museum

Centrale hal in Kelvingrove
Met dank aan Lies en Teije van het Schotlandforum hebben we een paar gratis kaartjes gekregen voor de Hop On Hop Off bus, een knalrode bus die een vast toeristisch rondje door Glasgow rijdt. We krijgen het stadscommentaar van een stamelende vrouw met een microfoon, aangevuld met onzinnige feitjes van Ferg en Jack. Melig word je in ieder geval wel van zo'n tour! 
Herro Toulist!

's Avonds gaan we eten bij een klein Grieks restaurantje in West End en drinken we onze laatste pints in Schotland op het terras van de Òran Mór, gevestigd in een oude kerk. Echt een leuk terrasje als je wel houdt van een beetje drukte: het kijkt uit op het kruispunt Great Western Road/Byres Road, en je ziet hier van alles voorbij gaan, van Schotse tv-personalities tot de lokale bedelaar op de hoek. Als het echt te donker is om nog mensen te kijken, besluiten we om lekker terug te gaan naar het hotel, morgen mogen we redelijk vroeg uit de veren om weer terug naar huis te keren.


Vandaag nemen we weer afscheid van onze vakantieplek. Ons hotel van de afgelopen dagen, Belgrave Guesthouse, is echt een aanrader als je voor weinig geld in een van de leukste wijken van Glasgow wilt verblijven. Ons laatste ontbijtje smaakt prima, en we lopen richting het metrostation van Kelvinbridge. Dit metrostation is beroemd (en berucht) om de roltrap. Deze speelt namelijk een hoofdrol in de zogenaamde SubCrawl, een kroegentocht door Glasgow waarbij het de bedoeling is om bij elk metrostation in de dichtsbijzijnde pub een pint te drinken. En het is gebruikelijk om deze roltrap naar boven op te rennen, terwijl de roltrap naar beneden gaat. Niet gemakkelijk als je al een paar pints achter de kiezen hebt!
Escalator of Doom

Als we op St. Enoch aankomen, zien we de posters hangen van de cd van The Fratellis. Zeker een van de hoogtepunten van onze vakantie, wat een memorabele avond was dat!


Maar al snel laten we Glasgow achter ons, vanaf Central Station nemen we een rechtstreekse trein naar Newcastle. Vanuit de trein, die ons langs de Noordzee terug naar Newcastle brengt, nemen we nog wat foto's. We snacken nog wat Irn-Bru en chips met Haggis-kruiden op, voordat we de grens overgaan met Engeland.
Noordzeekust vanuit de trein

Noordzeekust vanuit de trein

Eenmaal in Newcastle kunnen we na een korte rookpauze op de bus stappen richting de ferryterminal. We kopen ditmaal wel een voucher voor het diner-buffet en het ontbijt-buffet, dus vanavond zitten we in een bijna leeg restaurant op de boot heerlijk te smikkelen. Vooral het toetjesbuffet is voortreffelijk, alleen voor de toetjes zou ik gewoon de oversteek naar Engeland maken! We drinken nog wat aan boord, gaan terug naar de hut en vallen al snel in slaap. De volgende morgen zijn we voor we het weten weer in Nederland, we hebben een prima vakantie gehad!!


donderdag 7 september 2006

2006 deel 1: Ayrshire & Galloway

Rond een uur of half 2 vertrekken we vanuit Enkhuizen richting IJmuiden. Veel te vroeg, want we kunnen nog niet eens inchecken. Na de incheck drinken we nog relaxed een kopje koffie en eten onze kadetjes op.Dan mogen we aan boord, de zeeziektetabletjes kauwen we snel weg en we gaan de boot verkennen. Na het vertrek gaat de boot al snel op en neer. De zon breekt soms door de wolken door op de Noordzee, die zonnestralen over het water hebben altijd iets magisch.
Noordzee

We drinken nog een pint in de bar en liggen redelijk op tijd in bed. Sas ligt de hele nacht te woelen, luisterend naar de motoren en het schip dat zich door de golven beukt.

Na een woelige, schommelige nacht waar Aarjen compleet doorheen is geslapen, worden we wakker met uitzicht op een opgaande zon door het beregende raampje. Het schommelen gaat aan een stuk door. Eenmaal aan het ontbijt op de boot gaat het een stuk beter, Newcastle is al in zicht! Als we de havenmond van Newcastle invaren, trakteert de crew ons op een demonstratie 'reddingsboot te water laten'. Het gaat maar net goed als de boot blijft steken en de bemanning gevaarlijk schuin komt te hangen aan de zijkant van het schip. Uiteindelijk komt de boot toch in het water, en onder applaus van de mensen aan boord vaart de reddingscrew een paar rondjes om de boot.
Reddingsoefening

Newcastle

Newcastle

Dan is het tijd om van boord te gaan, de bus naar het station staat al klaar (het duurt alleen wel bijna een uur voordat deze ook daadwerkelijk gaat rijden). Eenmaal in Newcastle kopen we kaartjes voor de trein richting Prestwick. Langs de mooie oostkust van Noord-Engeland en Zuid-Schotland komen we in Edinburgh aan, waar we snel overstappen op de trein naar Glasgow. Hier hebben we weer even tijd om bij te dutten, echt veel moois is er langs dit stuk niet te zien, weten we uit eerdere jaren. In Glasgow wacht de laatste overstap naar Prestwick, en hebben we even tijd om onze magen te vullen met een Burger King menu op het station. Op Prestwick Airport halen we onze huurauto op en storten ons in de drukke vrijdagmiddagspits van Prestwick en Ayr. Dat valt nog niet mee voor Aarjen, zo ineens na een jaar geen auto gereden te hebben ook nog eens links te moeten rijden en meteen een rotondeproef van 6 rotondes in de spits achter elkaar. We schelden dan ook flink op elkaar, wat een heerlijk begin van onze vakantie. Als we ook nog eens verdwalen in Ayr en we een gemeenschappelijk iets hebben om onze frustratie op te uiten (de routeplanner die we alweer niet kunnen volgen), besluiten we maar om even uit te puffen op het strand. Daar weet iemand ons te vertellen waar we heen moeten rijden, en uiteindelijk vinden we 5 Arran Terrace, ons B&B voor de aankomende 2 nachten.
Strand in Ayr

 5 Arran Terrace is een leuk klein huisje, waar we een kamer hebben met uitzicht over het water van de Firth of Clyde en het eiland Arran. We dumpen de tassen in de kamer en na een verkwikkende douche besluiten we even door het stadje heen te lopen. We hebben vandaag 12 mile in de auto gereden, en dat is voor vandaag meer dan zat. Geen enkele kroeg in het centrum nodigt ons eigenlijk uit, we hebben wel eens gezelligere pubs gezien. Door het mooie weer hebben we eigenlijk ook helemaal geen zin om binnen te zitten, dus we wandelen lekker verder.
In de haven van Ayr

Deel van Ayr's oude stadsmuur

Wellington Square

River Doon

Via het strand lopen we richting de ruïne van Greenan Castle die we al van verre zien staan op de punt van een klif. De wandeling er naar toe blijkt iets langer dan we dachten, maar het is de moeite waard. Romantisch zien we de zon ondergaan achter Arran, en de lucht kleurt prachtig oranje.
Greenan Castle

Greenan Castle

Ayr, zicht naar Arran

Ayr, zicht naar Arran

Op de terugweg blijkt dat de boulevard is omgetoverd tot racebaan met luidruchtige trainingspakkenjeugd, niet de beste plek om te vertoeven als het donker wordt (later lezen we in de Ayrshire Post dat achter de boulevard een jongen op zijn hoofd is geslagen met een fles). We halen nog snel even iets te snacken bij een Italiaans winkeltje en liggen er vroeg in, het is een drukke dag geweest.

We staan vanochtend al vroeg op, het uitzicht uit onze kamer zegt dat het vandaag een mooie dag gaat worden. We krijgen een prima Schots ontbijtje voor onze neus, geserveerd door de oude, kromlopende eigenaar van het B&B.
Uitzicht uit onze kamer

Vandaag zijn we van plan om een flink eind te gaan karren met onze Vauxhall Corsa! Om 9 uur zitten we in de auto, zonder routeplanner want vandaag gaan we gewoon lekker met de kaart navigeren. Als eerste bestemming kiezen we Glen Trool.
Galloway Forest Park

Galloway Forest Park

Galloway Forest Park

We rijden over prachtige single track roads, en op deze zaterdagmorgen is het superstil op de weg. Was het in Ayr nog zonnig, meer inlands is de bewolking dikker en zo nu en dan piepen er weer zonnestralen door het wolkendek, ze vallen prachtig op het langszoevende landschap van het Galloway Forest Park.
Galloway Forest Park

Onze eerste stop is het Glen Trool Visitor Centre, waar een klaterende beek langsloopt. We kopen wat water en chocola voor de energie onderweg, en gaan richting de Bruce's Stone, een steen die herinnert aan de Battle of Trool. In deze tijd van het jaar stikt het bos van de paddestoelen, vooral heel veel kabouterpaddestoelen, rood met witte stippen. De auto parkeren we ergens halverwege, we zijn wel even toe aan een stukje wandelen. Eenmaal bij Bruce's Stone aangekomen hebben we prachtig uitzicht over Loch Trool. Hier gaat ook een pad The Merrick op, de hoogste berg van Zuid-Schotland. Omdat we vandaag nog een heel eind willen rijden, en het weer dreigend aandoet, laten we The Merrick (helaas) links liggen.
Water of Minnoch


Loch Trool

Bruce's Stone

Na deze kleine wandeling rijden we verder richting Newton Stuart over single track wegen, voorbij Newton Stuart pakken we de A75. Ondertussen verdwijnt de dikke bewolking die boven Loch Trool hangt, we komen duidelijk weer meer richting de kust. We zijn van plan om Glenluce Abbey te bezoeken, maar Sas komt erachter dat de portemonnee met het grote geld nog op de kamer ligt van het B&B, erg handig.. Aarjen heeft nog 2 pond bij zich, en gelukkig een pinpasje. In Glenluce gaan we op zoek naar een pinautomaat, maar alle automaten weigeren zijn Nederlandse pas. We hopen dan maar dat we bij Glenluce Abbey kunnen pinnen. Maar helaas.. De beheerder vraagt waar we vandaan komen, en als hij hoort dat we uit Nederland komen, zegt hij: "Ik kan jullie toch niet weigeren, helemaal vanuit Nederland en dan niet naar binnen kunnen hier, omdat je 3 pond te weinig bij je hebt ". We geven hem de 2 pond die we nog hebben, voor in het onderhoudspotje. Wat een gastvrijheid!
Glenluce Abbey

Glenluce Abbey

Glenluce Abbey

 Na een tijdje in de abdij te hebben doorgebracht, rijden we verder. We slaan Stranraer over, en rijden via de kustweg A77 weer richting het noorden. Vlak voor Girvan zetten we de auto even aan de kant op een parkeerplaats, de A77 heeft schitterende uitzichten richting zee, maar op een dag als vandaag is het er wel erg druk en kan je de auto niet even snel aan de kant zetten. Vanaf de parkeerplaats hebben we prachtig uitzicht op de kustlijn, en het vulkanische eilandje Ailsa Craig - heel toevallig ook Sas haar gamenaam op internet.
 
Langs de kust


Ailsa Craig

Bij Turnberry verlaten we de A77 en rijden verder over de A719 richting Maidens. Hier parkeren we, op aanraden van de B&B eigenaar in Ayr, de auto. We willen naar Culzean Castle, en volgens hem was de route over het strand, de klif, langs de zwanenvijver en door de tuinen de mooiste route richting het kasteel (wat wij overigens meer een groot landhuis vinden dan een kasteel). Gebouw-bezoekers zijn we niet echt, dus het binnengedeelte van Culzean Castle slaan we over. In het parkje naast de zwanenvijver is het erg druk, iedereen is er vandaag met kinderen op uit getrokken om van het mooie september-weer te genieten. Bij de Food Shop willen we wat te eten halen. Aarjen vraagt eerst even voor de zekerheid of hij met zijn pinpas kan betalen, aangezien we nog steeds geen geld bij ons hebben. Geen probleem, volgens de manager, maar zijn gezicht betrekt als het pinapparaat maar blijft piepen. Blijkbaar werkt onze pas niet. Weer geen probleem, de manager wenst ons een prettige dag en biedt ons de scones, frisdrank en chips op ons dienblad gratis aan als blijk van Echte Schotse Gastvrijheid. Een dikke pluim voor Culzean Castle!!
 
Kust bij Culzean Castle


Culzean Castle

Culzean Castle

Na het bezoek aan Culzean lopen we terug naar de auto. We rijden over de Electric Brae, een stuk weg waarbij je door een optische illusie het gevoel hebt naar beneden te gaan, terwijl je omhoog rijdt (of andersom). Blijkbaar is de Brae vandaag stuk, want wij merken er niets van.. Bij Dunure slaan we nog even af richting de kust, hier staat de ruïne van Dunure Castle.
Dunure Castle

Op de terugweg naar het B&B besluiten we nog de Tam O'Shanter Experience te bezoeken in Alloway, het dorp van de Schotse dichter Robert Burns. Helaas zijn we te laat en is het gesloten. Via de bordjes proberen we dan maar om naar de Brig O' Doon te lopen, de brug die een hoofdrol speelt in de ontknoping van het gedicht Tam O'Shanter. Maar het pad naar de brug is ook gesloten.. Met de auto rijden we er dan maar heen. In de pub naast de brug is een bruiloft bezig en we kunnen amper parkeren, en dat in combinatie met het uitrijpad van de rugbyclub waar constant auto's uitkomen, stapt Sas even snel uit voor een fotootje van de brug, waarna we dan na een drukke dag naar het B&B terugrijden.
Brig O'Doon

Op onze kamer genieten we van de zonsondergang.
Uitzicht uit onze kamer

Na een lekker warm bad gaan we nog even Ayr in om iets te eten. Bij de West Kirk, waar je heerlijk schijnt kunnen te eten, is het hartstikke druk. Op het terras buiten wordt duidelijk niet geserveerd. We lopen dus maar een stukje verder naar een Fish & Chips zaakje, waar we wat te eten halen. Buiten op straat eten we het op, onder het genot van langsrazend verkeer op de rotonde voor het pleintje. We lopen nog een rondje, maar de kroeg trekt ons niet echt hier. We gaan zitten op een bankje, met uitzicht op tennisvelden en St John's Tower. Het wordt dan wel redelijk vroeg donker, maar koud is het niet, dus heerlijk weer om nog even buiten te blijven zitten. We hebben er vandaag 140 mile opzitten, en om 10 uur liggen we allebei uitgeteld in bed. Er zijn veel mensen die alle dagen van hun vakantie deze afstanden rijden, maar wij houden het liever iets relaxter.
St. John's Tower